De herfst is begonnen: de dagen worden snel donkerder en korter. Het wordt kouder met mist, wind en regen. Het leven in de natuur trekt zich terug. Na de uitbundige bloeitijd, keert de natuur weer terug naar binnen in de aarde. En net zoals de natuur, trekt ook de mens letterlijk en figuurlijk naar binnen.
De oogsttijd is aangebroken en op 29 september vieren we het Michaëlsfeest: het eerste feest in een reeks van heiligenfeesten die voorbij komen ter voorbereiding op het kerstfeest.
Michaël, Sint-Maarten en Sint-Nicolaas zijn de 3 heiligenfeesten van de herfsttijd. Zij staan alle drie symbool voor innerlijke kwaliteiten die in de mensen kunnen groeien. Michaël staat voor dankbaarheid, evenwichtigheid en de moed om een zuiver innerlijk te ontwikkelen door de juiste keuzes te maken.
Michaël is een aartsengel. Hij weegt goed en kwaad af en strijdt met de negatieve krachten, de ‘draken’. Daarom staat deze engel meestal afgebeeld met een zwaard en een weegschaal en soms met een draak.
Michaël inspireert ons om onze moed te verzamelen om het gevecht aan te gaan met onze eigen (innerlijke) draken. We moeten de moeilijke zaken niet uit de weg gaan, maar juist tegemoet treden, verslaan.
Met de (jonge) kinderen staan we in deze periode voornamelijk stil bij de oogsttijd. De kinderen mogen zelf hun schatten uit de natuur mee nemen naar de opvang: appels, kastanjes, zonnebloemen, bladeren, rozebottels, etc. Met elkaar wordt al dit moois (en lekkers) bekeken.
De kinderen gaan veel naar buiten en voelen de wind, vegen de bladeren die van de bomen afvallen en de kinderen van de buitenschoolse opvang maken vliegers die ze uiteraard ook zelf oplaten.
En naast al dat spelen en werken is er natuurlijk ook tijd voor een feestelijke maaltijd met zelfgebakken oogstbrood en zelfgemaakte appelmoes.